ömbuna

(að), v. to reward, make a return for (ömbuna e-m e-t).

* * *

and ambana, mod. umbuna, að, to reward (e-m e-t); alla daga er ek lifi, á ek þér at ambana (ömbuna, v. l.), Fms. vi. 327; þú hefir ömbunat mér íllu gott, thou hast repaid me good by evil, i. 264; láti Guð oss fá þeim umbunat svá at þeir kenni, ix. 499 (ambanat, Fb. iii. 144, l. c.); þá skal Guð ambuna honum, en komi eigi fé fyrir, N. G. L. ii. 91; síðan skal erfingi umbuna honum fyrir starf sitt, Jb. 154; ömbunaði hann þar í móti þrjátigi pakka vaðmáls (paid in turn), Bs. i. 872; þeim skal ek kunna þökk ok ömbuna góðu, er …, Fms. i. 296.